Skopiuj link

The Hebrews: Levantinit – Jacqueline Kahanoff (HE/EN)

30.06.2023 - 14:00 / Synagoga Wysoka (sala w podziemiach), ul. Józefa 38

Mieszkała w Kairze, Paryżu i Nowym Jorku, ale zmarła w domu opieki  w  Givatayim, w Izraelu. To postać charyzmatyczna i powszechnie podziwiana, chociaż bardzo niewielu dobrze ją znało za życia. To ona jako pierwsza pisała o tożsamości lewantyńskiej i mizrachijskiej, W tym filmie, reżyser Rafael Balulu udaje się w podróż śladami tej lewantyńskiej myślicielki i pisarki, a robi to poprzez spotkania z jej przyjaciółmi w Paryżu, mizrachijskimi intelektualistami, artystami lewantyńskimi, dzięki czemu, nie tylko kreśli porter tej niezwykłej myślicielki i pisarki, ale też tworzy opis rozwoju tożsamości lewantyńskiej w Izraelu jako opcji kulturowej. 

Postać Kahanoff, podobnie jak jej pisarstwo, była przez długi czas zapomniana. Starała się przybliżyć hebrajskim czytelnikom kosmopolityczną literaturę Bliskiego Wschodu, Afryki oraz Dalekiego Wschodu i robiła to w czasach, gdy w Izraelu dominowała hebrajska ideologia tygla języka i kultury, która umocniła się i okopała jeszcze bardziej po powstaniu państwa Izrael i wielkiej aliji. Wówczas, faktycznie, obca, nieżydowska kultura pochodząca z Afryki, Dalekiego Wschodu oraz krajów arabskich była postrzegana jako zagrożenie dla nowopowstającej kultury narodowej.
David Gadge, Haaretz

 

Kahanoff urodziła się w Kairze w 1917, studiowała we Francji i w Stanach Zjednoczonych, by ostatecznie osiąść w Izraelu w latach 50-tych XX wieku. Jej notatki o młodym państwie Izrael, po raz pierwszy opublikowane w czasopiśmie  „Keshet”,  a następnie zebrane w klasycznej już książce  “Mizrah Shemesh” (edycja:  Aharon Amir) stanowią wnikliwe spojrzenie w głąb najważniejszych wyzwań, jakie dzisiaj stoją przed Izraelem. Wydawca: Gamma. 


Reżyseria: Rafael Balulu. Producent: Yair Qedar. Muzyka: Amit Hai Cohen. Zdjęcia: David Adika. Montaż: Yoav Gershon. Dźwięk: Aviv Aldema. Projekt:  Noa Haber. Przygotowanie i badania:  Hagit Ben-Ya’akov.  Film powstał przy wsparciu: 
The Israel Film Service, the New Fund for TV and Cinema. Film został przyjęty na festiwal Docaviv w 2019.


ISRAEL 2019, 48 minut. Język: hebrajski  i francuski. Napisy: hebrajski,  angielski i grecki


Wstęp wolny