Rabin Boaz Pash i Janusz Makuch o znaczeniach słowa ruah
Tematem tegorocznej edycji, zamykającej cykl festiwali dedykowanych żywiołom, jest powietrze. Po hebrajsku to ruah, aczkolwiek hebrajskie słowo ma dużo więcej znaczeń, niż tylko powietrze. Kilka z nich opisuje poniżej Janusz Makuch, a jeszcze więcej kontekstów i interpretacji omawia razem z rabinem Boazem Pashem na trzech filmach poniżej.
Trzy podstawowe znaczenia mieszą się w słowie „powietrze”, które w Tanachu przybiera postać Ruah:
1. Duch (Boży) – Ruah Elochim (Ks. Sdz. 6:34, 1 Ks. Sam. 16:14, 1Ks.Krl. 18:12)
2. Oddech, ożywcze tchnienie (por. Ks. Ezechiela 37; 5, Hiob 12;10 )
3. Wiatr (Ex. 10;13 Ks. Liczb 11;31 )
RUAH pojawia się w Tanachu blisko 400 razy. Używając przenośni, można by powiedzieć, że Ruah wypełnia sobą cały Tanach, jest tym niewidzialnym, „białym ogniem”, którym na czarnym ogniu była pisana Tora. I o ile Tora porównywana jest do żywiołu wody – stanowi źródło życia każdego bogobojnego Żyda, wlewa się czystym strumieniem do jego umysłu i serca – o tyle Ruah jest ożywczym tchnieniem każdego słowa, ośrodkiem duszy, wewnętrzną energią życia, przestrzenią wolności zarówno pomiędzy żywymi literami Tory, jak i pomiędzy ludźmi.
Wyłącznie od nas, od naszej woli skażonej nienawiścią lub pełnej miłosierdzia zależy, co uczynimy ze wspólnym powietrzem, którym oddychamy na równi, „bliźniaczo”, niezależnie od miejsca, religii, polityki, rasy. Prędzej czy później każdy z nas wyzionie swojego ducha, czyż nie warto do tego czasu zadbać o czystość naszych relacji? Zapomnijmy o nieosiągalnej „miłości bliźniego” – wystarczy wzajemny szacunek; żyj/oddychaj i daj żyć/oddychać innym.
